Nedim Abi

Arslan Yürekli Cengâver Kenan'a;

Seninle her karşılaştığımda hep bir dosta rastladığımı hissetmişimdir.
Voleybola başladığım yıldan beri seni takip etme fırsatını yakalamanın yanında beraber oynama zevkini yaşamışımdır. Seninle oynamak ve de sana antrenörlük yapma fırsatını bana verdiğin için teşekkür ederim sana.
Sarsılmakta olan Türk voleybolunun kurtulmasındaki hayat damarlarından birisi olma rolünü ne yazık ki çok geç üstlendin! Yeni jenerasyon ile entegre olman ve bu gençlere milli takım da nasıl yaşanması gerektiğini anlatmaya çalışmanı yakinen izleyen ve de yaşayan biriyim. Voleybolu bırakma kararını ilk bana açıklarken duyduğun üzüntüyü beraber yaşamıştık. Örnek olması amacı ile bir anımı yazmak istiyorum. Milli takım kampında, Herrera geldikten sonra, sağlık açısından oynamanda büyük sorunlar olduğunu doktorun bize söyledi. Ama kısa bir dinlenme ile kendini iyi hissederek oynama isteğine boyun eğerek geldin ve Japonya'daki son maçın akşamına kadar gün aşımı masör Serdar'ın yapmış olduğu iğneler ile acılar duyarak görevini teslim etmen gerektiğini söyledin.
Yeni görevini sen tespit et ama bence bu görev senin gibileri bulmak yetiştirmek olsun.
Sana geçmiş olsun diyorum Arslan Yürekli Cengâverim benim, seni çok çok arayacağız, senin için yılın şarkısını da seçtim, çok seveceksin:
"Bu sene de bekâr gezelim."

NEDİM ABİ