Gürsel Yeşiltaş

Değerli Kaptanım...

Öncelikle uzun yıllar voleybola emek vermiş birini, birkaç satırda anlatmak çok zor.
Voleybol hayatımın son sekiz yılında seninle kulüp takımlarında ya da milli takımda oynama şansım oldu. Şansım diyorum çünkü senin, profesyonelliğin ve kazanma hırsın her zaman bana örnek oldu.
Kırık parmakla iğne olup maça çıktın. Büyük ve ciddi rahatsızlığın oldu ama sana ihtiyaç olduğu için kendini düşünmeden yine bizimle oldun.
İnsanlığınla da taktir ettiğim biri olarak bu ve bunlar gibi pek çok şey, senin voleybola fedakârlık yaparak çok şey verdiğinin bir göstergesidir.
Ama seni en çok Rus Milli Takımıyla Dünya Şampiyonası finallerinde oynadığımız o zor maçta, seninle file önündeyken, karşıda 2.17, 2.18 ve 2.05'lik üç oyuncuya bakıp "Oğlum karşıda hiçbir şey gözükmüyor," deyişinle hatırlayacağım. Bu benim için onu tanıyacağım esprili bir anı olarak kalacak.
Ayrıca o Dünya Şampiyonası'nda seni oynadığın son milli maçında galibiyetle ağırlayamadığımız için de çok üzgünüm.
Değerli kaptanım güle güle, yolun açık olsun. Bundan sonraki hayatında sana sağlık, mutluluk ve başarı dolu günler temenni ederim.
Bütün bunların yanında biliyorum ki sen de, işini iyi yapan her insan gibi, kopamayacak ve bundan sonra da bir şekilde, her zaman Voleybolun içinde olmaya devam edeceksin.

GÜRSEL YEŞİLTAŞ